Asiye

Bugün hepimizin bildiği ama isimlendirmekte zorlandığı, hatta ‘konduramadığı’ bir taciz formundan bahsedeceğim. Ben şahsen profesyonel sistematik sapık tacizi diyorum buna. Kısaca bu taciz nedir? Failleri kimdir? Onları kim korur? Ve bunlara karşı ne yapmak gerektiğini düşündüğümü anlatacağım.

İlk olarak, neden bahsediyorum? Basitçe profesyonel sistematik sapık tacizi dediğim bu olay, açık açık ‘taciz’ diye gözle görülür bir biçimde algılayamadığımız ama o an yaşadığımızda: “Hmm, bu işte bir rahatsızlık var.” dediğimiz veya üzerine düşününce: “Orada da taciz etmiş aslında.” dediğimiz olaylar. Bu biçim tacizler uzun bir süredir failler tarafından gerçekleştirildiği için bizim ilk etapta anlamamızın önüne bir sis perdesi çekebiliyorlar, bu sebeple profesyoneller artık. Yanısıra bu konuyu bir kere fark ettikten sonra geri dönüşünüz olmuyor ve bir arkadaşınızla paylaşırsanız mutlaka o da o kişiyle ilgili benzer bir anısını anlatıyor, bu yönüyle de artık sistematik. Ve hepsine çok sinirli olduğum için de onları sapık olarak nitelendiriyorum, bu kısım da öznel.

Bu biçim tacizler uzun bir süredir failler tarafından gerçekleştirildiği için bizim ilk etapta anlamamızın önüne bir sis perdesi çekebiliyorlar, bu sebeple profesyoneller artık. Yanısıra bu konuyu bir kere fark ettikten sonra geri dönüşünüz olmuyor ve bir arkadaşınızla paylaşırsanız mutlaka o da o kişiyle ilgili benzer bir anısını anlatıyor, bu yönüyle de artık sistematik. Ve hepsine çok sinirli olduğum için de onları sapık olarak nitelendiriyorum, bu kısım da öznel.

Bir örnek üzerinden ilerlersek, mesela sokakta yürüyorsunuz karşıdan tanıdığınız bildiğiniz biri geçiyor. Çok yakın değilsiniz ama ortamlarda bulunmuşsunuz beraber, bir selamlık tanışıklığınız var. O yüzden selam vermek için bakıyorsunuz ama onun gözleri sizin yüzünüzde değil memelerinizde. Bir anda durup: “N’apıyorsun!”, “Neye bakıyorsun!” diye çıkışamazsın çünkü haklı olarak diyecek ki: “Gözüm kaymış, senin orada olduğunu bile fark etmedim.” İkinci bir örnek, ortamlara yeni girmişsiniz. Takılmak, tanışmak istiyorsunuz. Yaşça biraz büyük biri var aynı ortamda, geliyor size burada kimler var/kimler yok/ortam nasıl anlatıyor. “Ne güzel, abi/kardeş gibi bir tavır.” Sonra sizi ortamın derinlerine götürmek, bir şeyler çözmek, size destek olmak istiyor. Gereksiz yakınlaşıyor. Sonra birgün onunla takılmak istemediğinizi söylüyorsunuz ve sinirleniyor. Sadece o gün modu kötü diye öyle oldu sanıyorsunuz.

Peki bu söz konusu kişiler kim de biz bunlara bir şey demiyoruz o ilk anda? Söz konusu profesyonel sistematik sapıklar aslında kondurduğumuz, taciz etmesine hiç şaşırmayacağımız ama kondurduğumuz için kendimizi kötü hissettiğimiz kişiler arasından geliyor. Mesela yaşça büyük, sistem karşıtı, solcu, anarşist takılan, gençlere destek olur görünen, erkeklerin abisi şeklinde takılan, bulunduğu ortamda uzun sürelerdir bulunduğu için herkesi tanıyan tipler. Artık bar sahibidir de herkes dayı diye mi hitap ediyordur, yıllardır aynı sokakta takıldığı için herkesin tanıdığı bir sokak insanı mıdır, yoksa her ortama girince orada beliren özgür ruhlu bir genç/yaşlı mıdır bilemiyorum. Ama bence anladınız siz tiplemeyi.

Hah, tam da bu noktada. Siz o tiplemeyi anladınız ya. İşte bu yüzden olay aslında bayağı sistematik dedik. Çünkü siz bir kere anladınız ve arkadaşınıza bu olayı söylediniz ya onun vereceği cevap da onaylamak oluyor. Bunlar böyle minik anlar olduğu için birbirimize pek anlatmıyoruz, yanlış anlamışımdır diyip geçiyoruz ama bir kere konuşunca da aslında ne kadar sistematik olduğu ortaya çıkıyor. Sonra zamanla biz o ortamda kavruldukça ve bu kişileri gözlemledikçe fark ediyoruz ki aslında ortama yeni giren kişilerin peşine takılıp onlara ortamı tanıtır biçimde, onlara özel ilgi gösterir biçimde yaklaşıyorlar hep. Feministe feministten çok feminist, sosyaliste sosyalistten çok sosyalist olduklarını söylüyorlar.

Tabi, bu tipler ortamda uzun süredir bulundukları için bize göre ciddi anlamda avantajlılar. Çünkü mutlaka sağdan soldan kadın hareketinden, feministlerden, lgbtiqaa+ hareketlerinden tanıdıkları var.

Tabi, bu tipler ortamda uzun süredir bulundukları için bize göre ciddi anlamda avantajlılar. Çünkü mutlaka sağdan soldan kadın hareketinden, feministlerden, lgbtiqaa+ hareketlerinden tanıdıkları var. Hatta onlardan bahsederken ‘bizim çocuklar’, ‘bizimkiler’ gibi ifadeler bile kullanabilirler. E bizim bizden bildiklerimiz de onların yanında olunca biz bir adım daha geri atıyoruz. Tabi bu ‘bizimkiler’ onları destekler mi, dövmekten beter mi eder bilinmez ama yaşadığımız gerçekliği göz önüne alınca koruma ihtimalleri olduğunu düşünmek yanlış olmaz sanırım. Korumasalar bile sorgulamaları ihtimali bile yeterince korkunç.

Son olarak ise en sevdiğim kısım. Bunlara ne yapmak lazım? Valla benim gönlümden geçen her yerelin bir kara kaplı defteri olsun, bunları düzenli yazıp bir kenarda tutalım. Mesela düzenli periyotlarla hepsini tekrar tekrar ifşa edelim. Unutuluyor gibi göründüğü anda tekrar ifşa edelim. Çünkü bunları bir ifşa edersin, unutuldu diye 5 sene sonra geri döner, devam eder. Ama hiçbirini yapacak mecalimiz yoksa da bunları konuşalım. Bol bol konuşalım. Gördüğümüz yerde birbirimize söyleyelim.

Profesyonel sistematik sapık tacizciler hakkında konuşmalar öyle iyi oluyor ki. Biranın yanında çerez gibi. Ya diyorsun: “Şu adamı biliyor musun, bana böyle böyle yapıyor rahatsız oluyorum.” Karşıdan hemen bir cevap: “Evet o öyle, o kadar profesyonel ki tam sınırda taciz ediyor.” diyor. Sonra içe gelen ‘ben anlıyorum ya böyle şeyleri’ hissi. Gecenin sonundaysa artık onu çevrendeki herkese profesyonel sistematik sapık tacizci olarak tanıtma isteği…

Ben hala açık açık anamıyorum bu profesyonel sistematik sapık tacizcilerimin adlarını çünkü etrafları feminist dolu, çevreleri benimkinden çok daha kalabalık. Değilse bile tek başlarına o kadar erkekler ki ben kendimi savunamam karşılarında. Yine de şurada burada minik minik bahsetmeye devam ediyorum ve bu yaptıkları yanlarına kalmasın istiyorum.