Sonsuz İlişkiler: Bağlar, Sınırlar ve Limitler Olmadan Aşk

Sinem Esengen, Films For Action’da 27 Şubat 2010’da yayınlanmış olan “Infinite Relationships: Relationships Without Bounds or Boundaries, Love Without Limits” yazısını ararenkfanzin için cevirdi.

Buradaki en önemli şey, bir kişinin değerinin, tek başına bir başkası için “yeterli” olup olmadığıyla ölçüldüğü fikrini aşmaktır.

Dünya sonsuz ve biz de öyleyiz – hiçbir ömür, hiçbir etkileşim sayısı veya derinliği hiçbirimiz için “yeterli” olmamalıdır, tıpkı sevdiğiniz bir kişiyle hiçbir etkileşimin “yeterli” olmayacağı gibi.

Sevgimi ve şefkatimi alabilmeleri için bir başkasının yapabileceklerine veya hissedebileceklerine sınırlar koymak, bir anarşist ve bir insan olarak inandığım her şeye aykırıdır. Başkalarının neye ihtiyaçları olduğunu bildiklerine güvenmek ve onları asla sınırlamamak istiyorum ve kesinlikle hayatımın başkalarına koyduğum sınırlamalardan daha zengin olacağını düşünmüyorum.

Kendimiz olmalı ve kendimiz olmak için birbirimizi özgür bırakmalıyız. Bu sadece diğer sevgililer, seks partnerleri veya arkadaşlarla ilgili değil, aynı zamanda diğer ihtiyaçlar, hatta boşluk ve yalnızlık arzusuyla da ilgili- aşıklarımızın onlarla birlikte olmak için bizden ne kadar fedakârlık yapmamızı istemesi yürek parçalayıcı.

Birinin önceden belirlenmiş bazı ihtiyaç listesine ne kadar iyi uyduğumdan değil, kim olduğumla, doğal olarak yaptığım şey için değer verilmek istiyorum. Bu ihtiyaçların bazılarını başka biri karşılayabilirse, başkalarının sunabileceği farklı bir şey olduğunda kıskanç olmak istemiyorum. Hiçbirimiz birinin ihtiyaçlarını (romantik ya da başka türlü) tek başına karşılama rolüyle uğraşmamalıyız. Bu dünyadaki amacımız başkalarına hizmet etmek değil, başkalarına da fayda sağlayacak şekillerde kendimiz olmanın yollarını bulmaktır.

Tek eşlilik, insanların kendilerini başkalarıyla belirli şekillerde paylaşmaktan çekinmesi anlamına geliyor- romantik bir ilişki içinde.-, aynı anda yalnızca bir romantik ilişkiniz olabileceğinden tek partnerinizin iyi bir yatırım olduğundan emin olmalısınız. (İşte aşk ilişkilerimizde bile kapitalist piyasaya geri döndük). Tıpkı arkadaşlıklarınızda olduğu gibi, dünyada ayda bir veya iki kez harika romantik zaman geçirebileceğiniz, ancak düzenli olarak çıkmak için yeterince ortak noktanız olmayan ve sonra evlendiğiniz insanlar olabilir.

Artık arkadaşlıklarım ve aşk ilişkilerim arasında bir değer hiyerarşisine sahip olmak istemediğime karar verdim. Sadece bu da değil, her şeyi keyfi, yüzeysel ayrıntılara göre ‘aşk’ veya ‘arkadaşlık’ olarak sınıflandırmayı bıraktım. Bazı arkadaşlarımla paylaştığım hisler o kadar samimi, o kadar güzel ki, sırf beraber yatmıyoruz diye onlara sevgili dememem çok saçma. İlişkilerimiz arasındaki, hangilerinin öncelikli olduğu, kiminle oynadığımız, kiminle yaşadığımız, kiminle yattığımız, ilk önce kiminle ilgilendiğimiz ve sonunda kiminle öleceğimiz arasındaki ayrım çizgisinin seks olması çok saçma.

Eğer sevgilim başka şeyleri veya insanları seviyorsa, bunun benim daha az değerli olduğum anlamına gelmediğini hissetmem (sadece anlamam değil) yıllarımı aldı.

Tekeşlilik modelinin sınırları dışında kalan aşk ve arzu, bu toplumun her cephesinde şeytanlaştırılıyor ve saldırıya uğruyor– insanların birbirlerine fiziksel olarak şefkat göstermelerinin, birbirlerine zevk vermelerinin, samimi ve duygusal olarak dışavurumcu olmalarının, eşleri için eşit sorumluluk almalarının başka bir yolu olmalıdır. Ancak bazı aşırı eleştirel kitlelere, sosyal beklentilere veya ahlaki tabulara cevap vermek zorunda kalmadan.

Açık bir ilişki tam da şudur: insanların birbirleriyle ve kendileriyle açık olabilecekleri bir ilişkidir. Hiçbir şeyin gizlenmesine, bastırılmasına veya sınırların dışına çıkarılmasına gerek olmadığı, hayali sınırları aşma korkusu olmadan tüm dünyanın keşfetmek için bizim olabileceğimiz bir ilişkidir. Sınırları ve tabuları içeren ilişkilerde birbirimizden tam açıklık ve dürüstlük talep ettiğimizde, kendimizi ihanetlere ve sahtekârlığa hazırlıyoruz. Gerçek dürüstlüğün mümkün olmasını istiyorsak, bireysel karakterlerimizin her alanında birbirimize destek olmalıyız. Birbirimize iyi gelen her şeyi kucaklamayı ve kutlamayı öğrenmeliyiz. Aşıklarımız için iyiyse, bizim için de iyidir- gerçekten bunu göremeyecek kadar bencil miyiz?

Şu anda sahip olduğumuz âşıkların kıtlık ekonomisi, her insanı sonsuza kadar yalnız bırakılmadan önce bir başkasını seçmeye ve onu ona zincirlemeye çalışıyor. Bu yalnızlık korkusunun görmemizi engellediği alternatif ise daha tercih edilebilir görünüyor: her birimizin daha geniş bir sevgili ve arkadaş ailesinin parçası olacağı, ikisi arasında hiçbir ayrım yapılmadan, sınırları olmayan bir dünya.  Herhangi bir ilişki için belirlenmiş bir format yoktur, bu nedenle denemek her birinin değişmez bir özelliği olacaktır ve hiçbir ilişki asla sıkıcı veya bunaltıcı olamaz. Böyle bir dünyaya ulaşmak için birbirimizi sınırlamamaya, sevgiyi sınırlı bir meta olarak düşünmemeye alışmamız gerekiyor.

Açık bir ilişki tam da şudur: insanların birbirleriyle ve kendileriyle açık olabilecekleri bir ilişkidir. Hiçbir şeyin gizlenmesine, bastırılmasına veya sınırların dışına çıkarılmasına gerek olmadığı, hayali sınırları aşma korkusu olmadan tüm dünyanın keşfetmek için bizim olabileceğimiz bir ilişkidir.

Kıskançlık ve ondan öğrendiklerim:

Evet, hala bazen kıskanç hissediyorum Daha önce delisine kıskançlık deneyimlerim oldu, partnerlerimin sevdiği, deneyimlediği ya da heyecanlandığı diğer şeyler hakkında. Bunlarla uzlaşabilmek, kendime olan güvenimin ve benlik algımın gelişmesinde çok önemliydi. Eğer sevgilim başka şeyleri veya insanları seviyorsa, bunun benim daha az değerli olduğum anlamına gelmediğini hissetmem (sadece anlamam değil) yıllarımı aldı.

Beni gerçekten seviyorsa, bunun nedeni, bir başkasının beni geçebileceği bazı arzulanan nitelikler listesine uyduğum için değil- beni, başka hiç kimsenin rekabet edemeyeceği, bana özgü nedenlerle seviyor bu yüzden korkacak bir şeyim yok. Aşk bir kıt bir kaynak değildir– tıpkı neşe gibi, ne kadar çok izin verilir, paylaşılır ve verilirse o kadar artar. Artık kimseyi kendime saklamak zorundaymışım gibi hissetmiyorum.        

Part 1: Sonsuz İlişkiler: Bağlar, Sınırlar ve Limitler Olmadan Aşk

Part 3: Açık İlişkiler İçin Duyduğum Bazı İtirazlar

Not: Bu yazı geniş bir perspektiften ve basit bir dille dosya konusunu ele alması sebebi ile seçilmiş ve çevrilmeye gidilmiş. Çeviri esnasında çevirmen tarafından yayın politikasına uygun şekilde uyarlanmıştır.